|
Dnevnik neduzhnog
Proljec'e 1993 (2)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
51.
travanj mi otkriva vishe od jedne niti
i cvjetovi se kao lijepe ochi zapale
i naslage oblaka poput teglenica
defiliraju u nebeskom shiru koji se
dimi cilj ljudskog postojanja je
jedno stalno prouchavanje koje treba
voditi razlichitim stazama koje su
dane njegovom geniju da shvati
univerzum i tako proslavi svoju
urodjenu snagu
kao shto ja chinim pishuc'i ove stihove
52.
jedna lasta kazhe se ne chini
proljec'e a jucher ja zachuh
iznad svoje glave dolazec'i krik
jedne od tih ptica koje bijahu
otishle prezimiti u vruc'im rajevima
chije bajne prospekte vam hvali
moja lasta josh posve uzdrhtala
i otresajuc'i svoje lijepo crno perje
57.
uspio sam otkriti jedan restoran
koji je usprkos kasnom satu josh bio otvoren
u kojem radnici uredno poredani
sjede chekajuc'i da im dodju njihovi
objedi u sosu kvarljive zhivezhnice
natovarene da utazhe njihove gladne trbuhe
srec'om gostionica josh ne bijashe zatvorena
pa meni dadoshe sjesti malo podalje
da bih mogao tijekom chitave vechere
svo vrijeme vidjeti radnike koji chekaju
58.
moj brzi upravo prolazi Creuse
zavichaj Jouhandeaua siromashni
departman Francuske chije stjenovito
trsje je pokriveno ridjim prezhivachima
oshishanim poput Irokeza jedan zloc'ko
chita Branu na Pacifiku
ali se ipak brzo zamorio
izlazi malo u hodnik prohodati
on pushi zijeva a vlak metodichki
staje u Limogeu i po tome nastavlja dalje
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Epilog
230.
trublje smrti zazvonite zazvonite
i uzbunite sve shto zhivi na zemlji
da svemu tako pojachate spoznanje
da ovdje sve mora zavrshiti u prahu
koji pushe prema opasnom zjapu
Sluchajnosti i Nuzhnosti
jer to shto smo uopc'e postojali
to je zahvaljujuc'i tim dvama glupim
koraljima koji nam nisu dodijelili
zhivot za drugo osim da nas vrate u nishtavilo
Preveo Tomislav Dretar
|