|
U srednjem vijeku Dubrovnik je bio zhiva spona putem koje su odrzhavane cheste i raznovrsne veze sa oblizhnjim naseljima na podruchju Popova. Zahvaljujuc'i ochuvanim informacijama Drzhavnog arhiva u Dubrovniku te veze su prepoznate i iskorishtavane u literaturi za razlichite aspekte prouchavanja, izmedju ostalog i kao zahvalan prostor za izuchavanje historijske topografije shireg dubrovachkog zaledja. Brojni su primjeri u ugovorima u kojima je pored predmeta radnje zabiljezheno i porijeklo stanovnishtva iz zaledja koje se javlja kao druga, ugovorom obuhvac'ena strana. Obzirom na dosta slabije ochuvano stanje pisane gradje u zaledju, nerijetko to su i jedine informacije koje pokazuju njihovu zhivotnost kroz srednji vijek. Zahvaljujuc'i novom pokazatelju premijerno prezentiramo takav sluchaj i sa selom Drijenjani u Popovu.
Selo Drijenjani, smjeshteno na neshto manje od dva kilometra na jugoistok od, u literaturi srednjega vijeka, poznatijeg sela Dracheva, pored putne komunikacije prema Trebinju, poznato nam je po materijalnim ostacima, stec'cima, gromilama, oblizhnjoj prahistorijskoj Gradini (na Hatishtu), te pravoslavnoj crkvi koja se pominje 1644. g.1 Ono je ucrtano na preglednim kartama Popova kod etnologa Ljube Mic'evic'a i Milenka Filipovic'a te arheologa i historichara Pave Andjelic'a2, ali njegova srednjovjekovna egzistencija nije bila do sada evidentirana i u pisanim vrelima. Razmatranja o starosti naselja time su ostajala u sferama hronoloshke, zbog nedovoljne istrazhenosti najcheshc'e aproksimativne, procjene tih ochuvanih materijalnih ostataka.3
Zahvaljujuc'i novopronadjenom ugovoru selo Drijenjani je dobilo i svoju pisanu potvrdu i pridruzhilo se duzhem nizu popovskih sela koja su zasvjedocheno egzistirala i u srednjem vijeku i prije prvih osmanskih popisa. Kroz prvu pisanu informaciju o naselju Drijenjani dobili smo i njihove prve poznate stanovnike. Naime, aprila 1416. godine izvjesni Vlatko Nenchic' iz Popova, iz mjesta zvanog Drijenjani, dao je svoju kc'erku Grlicu na shestogodishnju sluzhbu kod dubrovachkog mesara Radoslava Zentlina.4 Kratka ali zlata vrijedna informacija za izvlachenje naselja Drijenjani iz anonimnosti proshlosti popovskog podruchja. Navedeno josh jednom pokazuje da je mikrodemografija podruchja Popova josh uvijek otvoren i poticajan istrazhivachki pravac za buduc'a prouchavanja.
____________________
1 Milenko S. Filipovic' – Ljubo Mic'evic', Popovo u Hercegovini, Sarajevo 1959., 171; Shefik Beshlagic', Popovo, Sarajevo 1966., 27; Djordo Odavic', Gradina na Hatishtu (Drijenjani, Trebinje), Arheoloshki leksikon Bosne i Hercegovine, Tom III, Zemaljski muzej Bosne i Hercegovine, Sarajevo 1988., 180.
2 Milenko S. Filipovic' – Ljubo Mic'evic', Popovo u Hercegovini, karta u prilogu knjizi; Pavao Andjelic', Srednjovjekovna zhupa Popovo, Tribunia 7, Trebinje 1983., 61-79, karta izmedju strana 64-65.
3 Nada Miletic', Drijenjani, Arheoloshki leksikon Bosne i Hercegovine, Tom III, Zemaljski muzej Bosne i Hercegovine, Sarajevo 1988., 174.
4 ”Vlatichus Nencich de Popoua de loco dicto Driegnani facit manifestum quod ipse locat filiam suam Gerliçam Radoslauo Zentilino mazellatori usque ad sex annos” (05.04.1416. g.), Drzhavni arhiv u Dubrovniku, Diversa Cancellariae, XLI, 2.
|