Svaka knjiga koja podstiče na prizivanje nekih književnoteorijskih pitanja, koja. dakle, ima izazovnu komponentu, zaslužuje posebnu pažnju. Knjiga kratkih priča Mirjane Milenković, rođene Mostarke a sada Beograđanke, inače profesorice književnosti, podstiče razmišljanje o dva otvorena pitanja: odnos stvarnog i imaginativnog u prozi i problem oblikovanja kratke priče. Ona je ovom knjigom ponudila svoj odgovor na oba ova pitanja.
Temama, ambijentom, načinom kazivanja i drugim elementima ova knjiga spada u stvarnosnu prozu. Spisateljica se, naime, bavi temama iz svog života, svojim doživljajima. Ali, ona ne oslikava spoljnu stranu tih odnosa, ili barem ne samo nju, već nastoji da odnose gradi na okrenutosti unutra, da nađe u sebi i sadjelatniku događaja one prave literarne razloge, one što vuče ka opštem, ka univerzalnosti ideja, Njena rečenica nije opisivačka, niti ona njom prepisuje stvarnost. Stvarni događaj spisateljica nastoji oslikati s nekih intimnih vizura, poetskim iskazima i to je ono što vuče ka uopštenom. Pri tome čitalac može i zaboraviti ili zanemariti činjenice njenog života (ili njene odlomke) pa priču čitati kao autentičan literarni čin. Ovo time prije što čitalac uopšte ne mora znati činjenice iz života spisateljice. Njega zanima samo štivo.
|
Senadin Tursić: Ostrvo ljubavi, litografija (sa izložbe Srebrenik otvoreni grad umjetnosti)
|
I kad je u pitanju ambijent u kome se priča događa, Mirjana Milenković nudi svoj ugao. U njenim pričama se često pominje Mostar kao mjesto zbivanja, ali ga ona ne opisuje, ne detaljiše, ona ga voli, žali za njim, pa tom ljubavlju prema Mostaru čini više od bilo kakvog opisa. Tu se vidi srodnost između nje i Mostara, ne Mostara kao zavičaja (svako mora imati neki zavičaj) već Mostara kao ambijenta punog izazova, prostora koji se istinski voli.
Na drugi problem – oblikovanje kratke priče, Mirjana Milenković odgovara također samosvojno. Ona priču ne temelji na fabuli razuđene dramaturgije (što bi uzelo mnogo prostora) niti na opisnim situacijama. Ona ide u srž odnosa, u kazivanje usijanih stanja koja sama po sebi čine tek priče, one što bismo nazvali fabulom. Psihička stanja, ideje i misli kojima se likovi uvezuju u cjelinu priče (napomenimo kratke priče) nude drugačiju fabulu, fabulu koja se doživljava a ne fabulu koja se neposredno čita.
Ova knjiga kratkih priča ima svoju poetiku, svoj zaokružen tok, ali ostaje utisak da bi se mogla nadograditi, da bi ove šarmantne kratke priče djelovale mnogo jače da su malo produbljene, da su slojevite.
|
Zadnja izmjena: 2006-01-04
ISSN 0350-6517
Copyright © 1995-2008 Časopis Most · Mostar · Bosna i Hercegovina
Design by © 1998-2008 Haris Tucaković · Sweden
|
|