|
Slike ”Znakovito I”, 2004. i ”Znakovito II”, 2005. (ova druga ima svijetliju podlogu pa su i kontrasti vec'i i drugachiji likovni efekti), te slike ”Pismo”, 2003., ”Pismo u krugu i kvadratu”, 2003., ”Pismo znak”, 2003., kao i slike ”Zhuti kvadrat”, 2000. i ”Crveno i smedje”, 2005. iako nisu nastajale jedna za drugom mogle bi biti u istom ciklusu. Zajednichki im je znak, bilo piktografskog ili ideografskog, ili, pak, linearnog pisma, rukopis, ali su i koloristichki odnosi izmedju podloge i svega shto je na njoj, drugachiji.
”Crveni zapis” chine krupni crveni grafemi na tamnijoj podlozi. A onda slijedi malo igre sa krugovima i kvadratima u kompoziciji. I na jednima i na drugima su tragovi predjashnjih, ili novih sitnih znakova.
”Nar”, 2003. g. je forma u formi, ali su znaci josh sachuvani u svjetloplavom kvadratu, da bi ishchezli sa ”Plave slike”, i ”Ribe”. Tako se Silajdzhic' znao vratiti predjashnjem sa novim zamislima na svome putu odustajanja od realistichkog slikarskog predstavljanja, i prihvatanja koloristichkih povrshinskih struktura, te njihove zamjene prostornim planovima u slobodno zamishljenim figurama, geometrijskim kompozicijama, i poetichnim apstrakcijama. U svemu pak ima vedrine i likovne lirike.
Svodjenje vizuelnih planova na povrshinsko strukturiranje, josh docnije je zamijenio rasporedom figura u prostoru. Ciklus ”Bez naziva” donosi slobodniji zaokret u asocijacijama na realno, i novo bogatstvo likovnosti i dubinu prostora. Potez vishe nije odluchujuc'a grada sadrzhaja slike, a u apstraktnoj ekspresiji se radjaju nove poetichnosti, plavo-sivo, ljubichasto kao prostor, a asociranje na predmet, na dogadjaj donosi iz slike u slike drugachije sadrzhaje, kompozicije od gestualnosti koje drugachije formiraju prostor i ono shto je u njemu, te nove likovnosti.
Slike ”Ptica”, ”Sunchane kochije”, ”San” donose poeziju folklora, i lirsko osjec'anje. Silajdzhic' je zakorachio i u geometriju doshavshi i do harmonije kompozicije kao cjeline ali i boje – ”harmonija”, ali i u enformel kao umjetnost bez oblika i kompozicije, ili kao apstraktno-spontanom chinu, ostajuc'i uvijek lirik i kolorist. Njegov gest i nefiguralni znak pobudjuju asocijacije na figuru, a potezi ponekad stvaraju privid reljefa.
Raznolikost kompozicija proizlazi iz nizanja dijagonalnosti, perspektiva, pozadine, kontrasta boja (komplementarni, kvantitetni, intenzitetni, simultani), te naglashavanja lirskih kvaliteta boje. Otvaraju se i pitanja proporcije, simetrije. A to sve govori o slozhenosti Silajdzhic'evog slikarstva.
|