|
Predragu Matvejevic'u
Tuda hitaju hrabri
Pod plashtom noc'i
Odlaze u tragediju,
U tragetski jamb
Sami i ostavljeni
Sudbe svoje dosljedni
Odlaze na jug,
U samoc'u odlaze
Na pozornicu zhivota
Osudjeni suzhnji rijechi
Hvataju zadnji vlak,
Akropolu zhudjenom okrenuti
Iz hadskih dubina
Iz ljubichaste mistike
Dolazi hrapav shapat,
Vjetru juzhnom sklon
U zadnjem vagonu
S Panom pripitim
U ljeto nedodjijsko,
Odlaze zhreci nashi
Sav se zemlje sag
Prostire tiho, tiho,
Da njihov uzlet
Bude san i praznik
U sjen Akropolisa
U jutro nedodjijsko
U Pitijski hram
Odlaze zhreci nashi
|