|
Blato mi je vec' ushlo u zglobove i dupe.
Bozhe, hoc'u li zhiv, izic'i iz ove rupe?
Shake i prsti srasli s kundakom i obarachem.
Vishe se ne smijem.
A ne mogu da plachem.
* * *
Ako vec' branim Zemlju
a ona mene brani,
zashto chekaju crvi
da ih sobom hranim?
* * *
Ako je domovina kabur,
a
mezarje plodna njiva,
neka predahnu malo.
Neka me gledaju zhiva.
|