|
Bijeljinska Galerija ”Milenko Atanacković”, imala je, do početka 1992. godine, bogate izložbe i sadržaje zahvaljujući sposobnom i visprenom direktoru Draganu Zariću. A onda dođoše zla vremena koja otjeraše Dragana, a rasturiše Galeriju. Duže od decenije Galeriju su ispunjavale kič izložbe novokomponovanih slikara i ikonopisaca, a ikonopisaca više nego svetaca. Galerija je dugo, sa lošim direktorom, robovala tom kiču i neukusu. Trajalo je to do 2004. godine kada je za direktora izabrana Ifigenija Vasilić, istoričar umjetnosti. Nova direktorica unijela je novi duh, vratila dostojanstvo Galeriji, a bogatstvom kulturnih sadržaja vratila i publiku. Zahvaljujući Ifigeniji i isto tako sposobnom i kulturnom kustosu Milijanku Miholjčiću, akademskom grafičaru, Galerija je nizala sve bolje i sadržajnije izložbe.
Samo posljednjih pet izložbi označile su pun uzlet kulturnih zbivanja u Semberiji. Semberijski poštovaoci lijepog uživali su u djelima Boška Kućanskog (Forma i boja), kolektivnoj izložbi (Žena je velika tajna), fantastičnom, evropskom majstoru umjetničke fotografije, Slobodanu Krstiću (Zlatno doba, tri trećine, jedno cijelo), isto tako velikom slikaru Draganu Stojkovu (Slikarstvo ravnoteže). Kruna tih kulturnih zbivanja je novembarska izložba slika Save Šumanovića (Svjetlosti Srema).
Tako su, sjajni dvojac sa kormilarom, Ifigenija i Milijanko, pokazali šta znaju, umiju i mogu. Vinuli su Galeriju sa dna do zvijezda, jer svaka izložba, i nakon zatvaranja, dugo u mislima ljudi traje i ostaje. Vinula se Galerija od totalnog pada i raspada do mjesta koje joj pripada. Od kič izložbi do evropskih velikana. Najznačajnija izložba, 7. novembar – 3. decembar 2006. godina, slika Save Šumanovića (Svjetlosti Srema) predstavila je umjetnikova djela iz posljednje decenije njegova stvaralaštva.
|
Ulica u Šidu pod snegom 1940.
|
|
Veliki umjetnik, evropskog značaja i orijentacije, Sava Šumanović stvorio je oko 1.400 djela nastalih u periodu od 25 godina (rođen u Vinkovcima, 24. januara 1896. godine, a mučenički završio život od ustaške ruke, 28. avgusta 1942. godine u Sremskoj Mitrovici).
Sava je bio jedan od prvih jugoslovenskih umjetnika koji je došao u Pariz, centar umjetničkih zbivanja u Evropi. Učio je kod istaknutog likovnog pedagoga i umjetnika Andre Lota. Bio je jedan od njegovih najboljih i najtalentovanijih učenika. Najplodnije godine umjetničkog stvaralaštva proveo je u trouglu Šid-Pariz-Zagreb, ali je najduže živio u svom Šidu, gdje je danas i Galerija ”Sava Šumanović” sa nekih 400 vrijednih djela. Svoj put, kroz trnje ka zvijezdama, Sava Šumanović je počeo slikanjem aktova, po skicama koje je donio iz Pariza, i pejzaže iz neposredne okoline. To su mu ostale dominantne teme do kraja života. Njegovo slikarstvo zauzima posebno mjesto u evropskoj umjetnosti. Sava je bio veoma vrijedan, izuzetno obrazovan, sistematičan i lijepo vaspitan. Takav je ostao do kraja života. Slike nastale u Šidu smatraju se njegovim najzrelijim djelima. One su rezultat spoja stečenog znanja i iskustva sa inspiracijom koju je pronašao u rodnom kraju. Iskustvo iz Pariza i svjetlost Srema prepoznatljivi su na svim njegovim slikama. Remek djelo mu je svakako Pijana lađa. Ženski aktovi i pejsaži su mu preokupacija. Promjene godišnjih doba, boja i svjetlosti su polje njegovog interesovanja, a motivi su sokaci, šumarci, putovi, rascvetale voćke, usamljeni krovovi i drveće. Uradio je i pedeset dječijih portreta. Naslikao je i seriju zima, remek djela po kojima je prepoznatljiv. Svjetlosti Pariza ugradio je u svjetlosti Srema, a zrelost stečenu u Šidu udružio je sa sjećanjima iz Pariza.
|
Predeo iz Srema 1934.
|
|
Dio tog prebogatog opusa vidjeli su Semberci, zahvaljujući Galeriji i njenim altruistima i entuzijastima Ifigeniji i Milijanku.
Ali, ovih dana, politika se ponovo umiješala u rad Galerije. A kad god se politika umiješa kultura strada. Nadajmo se pobjedi kulture.
|
|
Zadnja izmjena: 2007-01-20
ISSN 0350-6517
Copyright © 1995-2008 Časopis Most · Mostar · Bosna i Hercegovina
Design by © 1998-2008 Haris Tucaković · Sweden
|
|