|
Evropska ideja bi trebala igrati najbolju ulogu moralnog vodiča i pružiti jednaku šansu svim ljudima. Evropa je naš zajednički cilj, jer evropske su vrijednosti: dostojanstvo ljudskog bića, nepovredivost ljudskog života, pravo na obrazovanje, sloboda mišljenja, govora i izražavanja ideja i religija, ustavna država, saradnja za realizaciju zajedničkog okvira, smatranje rada ličnim i društvenim okvirom. Univerzitet može i mora dati značajan doprinos u ponovnom oživljavanju ovih ideja.
Naravno, glavna briga nas odgovornih za akademsku zajednicu je obrazovanje mladih koji pohađaju naše univerzitete i to predstavlja fundamentalnu obavezu, jer mi moramo pripremiti evropske građane koji su u mogućnosti gledati na nove izazove s novim stavom, u kompleksnosti našeg društva.
Univerzitet ”Džemal Bijedić” u Mostaru se uklapa u taj trend afirmirajući promjene, posebno reforme koje su trenutno vrlo aktuelni trend u Evropi znan pod imenom Bolonjski proces. Visoko obrazovanje u našoj sredini počinje slijediti evropska i univerzalna načela akademizma u svim formama. Ono u svakom pogledu prelazi granice država, ono postaje evropsko i univerzalno, globalno, svjetsko.
I u tome kontekstu je i današnja ceremonija. Dodjela počasnog doktorata uglednom evropskom građaninu svakako ima i svoju određenu poruku. Ta je poruka veoma jasan signal koji želi uputiti naša akademska zajednica u cilju što jače saradnje, a očigledno je da to čini akademik Predrag Matvejević.
Dame i gospodo,
Šta ima prirodnije od dodjele počasnog doktorata vizionaru – u gradu koji za sebe kaže da je grad vizionara i na Univerzitetu koji nosi ime vizionara.
Šta ima prirodnije od dodjele počasnog doktorata Predragu Matvejeviću, čovjeku koji se kao naučnik i književnik nadahnuo i koji se kao čovjek ostvario u ljudskosti na doslovno mostarskom duhu, na osebujnom jeziku ovoga grada, gdje je, uostalom, i rođen.
Jedan od sjajnih ljudi, koji po djelu ne pripada samo jednoj etničkoj skupini, nego i drugima, čovjek prodorne misli, snažnih vizija, plodonosnih rješenja – koje, u najblistavijim dionicama traju u svojim bitnim, oljuđenim relacijama.
Onaj koji apsorbira svojim djelom prepoznatljive, a nabrojane karakteristike, preobražene u živa djela i podignuta na univerzalnu razinu – čovjek je kojemu vrijeme nikada neće nauditi i čije djelo ima pripadati svakom vremenu.
|